Skolyoz omurganın sağa ya da sola eğriliğine verilen genel isimdir. Skolyoz erken dönemde genellikle belirti vermez, ilerledikçe aşağıdaki belirtiler oluşur:
Bir omuzun diğerinden daha yüksekte olması en sık rastlanan belirtilerden biridir. Bir kürek kemiği diğerine göre daha yüksekte ya da daha belirgin olabilir.
Kollar yanlara sarkıtıldığında, bir tarafta kolla gövde arasında daha fazla boşluk olması da belirtilerden biridir.
Bir kalça diğerine göre daha yüksek ya da daha belirgin görünebilir.
Hastaya arkadan bakıldığında ve omurgası yere paralel hale gelene kadar öne eğilmesi istendiğinde, sırtının bir tarafı diğerine göre daha yüksek görünebiliyor, hörgüç varmış gibi bir görüntü oluşur.
Skolyozun genetik kaynaklı olabileceğini gösteren bazı kanıtlar bulunmakla beraber yapılan tüm çalışmalara rağmen skolyoza neyin neden olduğu tam olarak bilinmemektedir. Ancak skolyoz gelişmesinde etkin olan bir takım dış faktörler de tespit edilmiştir. Şöyle ki:
Skolyoz, yetişme çağındaki çocukların geleceğini tehdit eden bir hastalıktır. Hastalık erken belirlendiğinde tedavisinde yüzde yüksek oranda bir başarı elde edilebilmektedir. Ancak zamanında teşhis edilemeyen omurga eğrilikleri ilerlemişse, çocukların normal gelişimi engellemektedir. Erişkinlik döneminde; bel ve sırt ağrıları, kalp ve akciğer fonksiyon bozuklukları görülmektedir.
Skolyozda tedavi, skolyozun tipine ve büyüklüğüne göre değişiklik gösterebilmekle beraber en sık uygulanan tedavi seçenekleri şunlardır: